De achtbaan
Sinds mijn ongeluk in 2011 ben ik niet meer in achtbanen geweest. Ik ben ik er gek op, samen met mam ben ik vaker naar de efteling gweest en rende we samen van de ene naar de andere attractie.
De klap was zo groot dat mijn nek blijvend gevoelig is, de kracht in mijn handen om eentonig werk te doen is compleet weg. Ik heb op het dak gewerkt, steigers gebouwd, balken gesleept en gaten geboord. Als ik nu 2 appels schil krijg ik al kramp. De arten konden niks vinden, ik vind zelf dat ik een whiplash heb.
Na jaren depressief te zijn geweest hierover kan ik al geruime tijd zeggen dat het me niks meer doet. Vind het niet meer jammer nooit meer wilde parken mee te kunnen pakken of een paar aardappelen te schillen. Ik ga het paardrijden missen, ik hoop dat ik Marvin licht kan trainen, rijden met een strakke teugel is onmogelijk. De kramp schiet binnen 2 min erin en gaat niet meer weg. Ook hier kan ik me in vinden.
Wat erna kwam was moeilijker, ik had een derde hernia ontwikkeld op borst hoogte die naar de buikholte in uitpuilde. Korte tijd erna ben ik ernstig ziek geworden. 2 weken extreme griep, opgevolgd door 1,5 week buikgriep. Toen ik ervan herstelde merkte ik dat ik moeite had met lopen, ik kon kilometers aan een stuk wandelen met flinke pas, maar nu was ik na 15 mtr al kapot. Ik schrok me dood en maakte en afspraak bij de dokter, een zware longontsteking was de diagnose. Ik moest het heel rustig aan doen. Dit had ik nog nooit gehad, is toch niet normaal zeg ik nog, niemand is zo lang aan een stuk ziek! Ze stelde me gerust dat het geheel normaal was. Gerust was ik er echt niet op... dit was een teken van iets maar wist niet wat. Ik liet het los..
De emoties maken me moe. Iedere dag is weer anders, een echte achtbaan. Het zijn ook vaak verschillende emoties, niet altijd de zelfde bui zeg maar. Net alsof er dingen verwerkt worden. Ik wacht rustig af waar het me naar toe leidt.
De klap was zo groot dat mijn nek blijvend gevoelig is, de kracht in mijn handen om eentonig werk te doen is compleet weg. Ik heb op het dak gewerkt, steigers gebouwd, balken gesleept en gaten geboord. Als ik nu 2 appels schil krijg ik al kramp. De arten konden niks vinden, ik vind zelf dat ik een whiplash heb.
Na jaren depressief te zijn geweest hierover kan ik al geruime tijd zeggen dat het me niks meer doet. Vind het niet meer jammer nooit meer wilde parken mee te kunnen pakken of een paar aardappelen te schillen. Ik ga het paardrijden missen, ik hoop dat ik Marvin licht kan trainen, rijden met een strakke teugel is onmogelijk. De kramp schiet binnen 2 min erin en gaat niet meer weg. Ook hier kan ik me in vinden.
Wat erna kwam was moeilijker, ik had een derde hernia ontwikkeld op borst hoogte die naar de buikholte in uitpuilde. Korte tijd erna ben ik ernstig ziek geworden. 2 weken extreme griep, opgevolgd door 1,5 week buikgriep. Toen ik ervan herstelde merkte ik dat ik moeite had met lopen, ik kon kilometers aan een stuk wandelen met flinke pas, maar nu was ik na 15 mtr al kapot. Ik schrok me dood en maakte en afspraak bij de dokter, een zware longontsteking was de diagnose. Ik moest het heel rustig aan doen. Dit had ik nog nooit gehad, is toch niet normaal zeg ik nog, niemand is zo lang aan een stuk ziek! Ze stelde me gerust dat het geheel normaal was. Gerust was ik er echt niet op... dit was een teken van iets maar wist niet wat. Ik liet het los..
Heel langzaam kreeg ik pijn aan al mijn gewrichten en kon amper lopen, samen met extreme depressie resulteerde dit in veel slapen en alleen maar liggen. Dit was het dan dacht ik.. ik ga dood. Fibromyalgie was de diagnose, wtf hey? Daar geloof ik niks van. Het is geen onzin ziekte het zit echt niet tussen de oren, maar dit is echt wel degelijk op te lossen. Hmm vechtlust... hoii, ik had je al een tijdje niet gezien! De diagnose gaf me een gevoel van: ja dit varkentje wassen we wel even..
Inmiddels een jaar verder van de longontsteking merkte ik rare dingen op. Ik kreeg over me gehele gezicht en nek bultjes. Geen puisten maar bultjes. Ook ging mijn concentratie er op achter uit, ik sprak woorden verkeerd uit en borden op straat las ik de woorden verkeerd om. Ik werd helemaal gek!!! Wat is hier aan de hand? Bovenop alles kreeg ik ook nog een extreme vorm van tinitius. Het heeft lang geduurd voordat ik wist hoe ik het kon "uitschakelen" je kunt je ervan uit-tunen zeg maar. Maar vergt enige oefening. Met stress werkt dat al niet, je voelt je al kut en dan zoemt en fluit je hele kop je compleet gek. Nou gezellig niet??
Inmiddels een jaar verder van de longontsteking merkte ik rare dingen op. Ik kreeg over me gehele gezicht en nek bultjes. Geen puisten maar bultjes. Ook ging mijn concentratie er op achter uit, ik sprak woorden verkeerd uit en borden op straat las ik de woorden verkeerd om. Ik werd helemaal gek!!! Wat is hier aan de hand? Bovenop alles kreeg ik ook nog een extreme vorm van tinitius. Het heeft lang geduurd voordat ik wist hoe ik het kon "uitschakelen" je kunt je ervan uit-tunen zeg maar. Maar vergt enige oefening. Met stress werkt dat al niet, je voelt je al kut en dan zoemt en fluit je hele kop je compleet gek. Nou gezellig niet??
Ik weer naar de dokter, tja ik zou niet weten wat ik daarmee moet zegt ze nog. Ik vertelde haar dat mijn gevoel zei dat ik het aan mijn lever had. Zij weerlegde dit maar wilde best een bloedtest doen. De uitslagen gaven aan dat mijn waardes normaal waren. Dat kon niet zei ik, ik voel me super ziek! Ze kon niks voor mij doen, ik was al ontelbare keren daar geweest en ze gooide het telkens op zit tussen je oren of stress. Want als je eenmaal te boeken staat als borderliner heb je daar je hele leven last van, ook al heb je super hard aan jezelf gewerkt om ook dat volledig kwijt te raken. Ik bedoel dat moet ze toch ook wel zien dat ik geen borderliner meer ben?
Dus ze ging niks verder ondernemen met mijn lever. Nou daar zat ik dan, fibromyalgie, tinitius, leverproblemen, nekproblemen en 3 hernia's. In al deze jaren ben ik ook nog eens veel door me rug gegaan. Daar lag ik dan weer, soms 2 a 4 weken tot soms wel 3 maanden!! Ik ben er echt goed in om me rug aan te pakken maar ik had me vechtlust verloren. Ik was lichamelijk helemaal op.
Dus ze ging niks verder ondernemen met mijn lever. Nou daar zat ik dan, fibromyalgie, tinitius, leverproblemen, nekproblemen en 3 hernia's. In al deze jaren ben ik ook nog eens veel door me rug gegaan. Daar lag ik dan weer, soms 2 a 4 weken tot soms wel 3 maanden!! Ik ben er echt goed in om me rug aan te pakken maar ik had me vechtlust verloren. Ik was lichamelijk helemaal op.
In die laatste 3 maanden ben ik goed gaan nadenken. Want ja je ligt daar op de bank met netflix, je kruipt als een hond naar de wc en vraagt de buren de honden uit te laten. Iemand komt je wel een keer voeren de wereld is goed.. maar ja je hebt mega pijn, je doet oefeningen en het gaat maar niet weg. Toch kleine stukke wandelen om de rug soepel te houden. 3 lange maanden...
Reflectie tijd, waar ben ik mee bezig, wat probeert het universum mij te vertellen.
Hoe het allemaal gelopen is weet ik niet meer, maar ineens zat ik bij een osteopaat in kerkrade die ook nog eens spiritueel was. Toen ik binnen kwam herkende we elkaars energie, Het raakte elkaar, er zijn geen aardse woorden beschikbaar om uit te leggen hoe dat voelt. Wauw zegt hij jij bent net zo spiritueel dan ik, ja mooi he! Erkenning dat begon al goed..
Reflectie tijd, waar ben ik mee bezig, wat probeert het universum mij te vertellen.
Hoe het allemaal gelopen is weet ik niet meer, maar ineens zat ik bij een osteopaat in kerkrade die ook nog eens spiritueel was. Toen ik binnen kwam herkende we elkaars energie, Het raakte elkaar, er zijn geen aardse woorden beschikbaar om uit te leggen hoe dat voelt. Wauw zegt hij jij bent net zo spiritueel dan ik, ja mooi he! Erkenning dat begon al goed..
Ik hoefde niet te zeggen waarvoor ik kwam, hij onderzocht me en kwam uit dat ik leverproblemen had. Weer opluchting, het wordt eindelijk erkent. Ik ben echt ziek.. ik ben niet gek..
Alles komt goed wendy adem in adem uit..
Je bent zo nuchter, maar toch laat je het toe dat sommige mensen je de kop gek maken. Waarom?? waarom doen we dat?, vanaf dat moment besloot ik ook echt dat ik gewoon lekker van niemand meer wat aan trok. Ik was belangrijk, ik voelde de verbinding met een hogere zelf roepen, mijn pad was begonnen, de tekenen waren er en hoefde maar gewoon mijn gevoel te volgen. Dit voelde goed, het gaf aan hoe ik mij moest genezen van dit alles. De hernia's zijn er nog maar heb ik geen last meer van, ik loop wel dagelijks vele vele kilometers. Dat hoort er gewoon bij nu. De leverproblemen waren helemaal weg en nek voelde ook weer beter aan. Het leven was weer goed, ik voelde me fit en viel af, ik begon meer van mezelf te houden.
Alles komt goed wendy adem in adem uit..
Je bent zo nuchter, maar toch laat je het toe dat sommige mensen je de kop gek maken. Waarom?? waarom doen we dat?, vanaf dat moment besloot ik ook echt dat ik gewoon lekker van niemand meer wat aan trok. Ik was belangrijk, ik voelde de verbinding met een hogere zelf roepen, mijn pad was begonnen, de tekenen waren er en hoefde maar gewoon mijn gevoel te volgen. Dit voelde goed, het gaf aan hoe ik mij moest genezen van dit alles. De hernia's zijn er nog maar heb ik geen last meer van, ik loop wel dagelijks vele vele kilometers. Dat hoort er gewoon bij nu. De leverproblemen waren helemaal weg en nek voelde ook weer beter aan. Het leven was weer goed, ik voelde me fit en viel af, ik begon meer van mezelf te houden.
Hier boven staan de jaren 2012 tot 2016 beschreven. De rede dat ik geen angst heb voor de kanker is omdat ik voel dat het goed gaat komen. Ik kan het niet omschrijven, maar het gevoel zegt me dat alles goed gaat komen. Ik probeer me gevoel te volgen waar het me naar toe leidt. Dit is er altijd, het laat me nooit in de steek. Maar het is moeilijk om het te voelen als je je niet in harmonie voelt. Nu met deze uitdaging voor me mis ik de harmonie in mijn leven. Mijn emoties en gevoelens schieten alle kanten op. Logisch ook, tis ook niet niks. Ik heb me moeten realiseren dat ik niet de enige ben met kanker, mijn moeder broer en aanhang hebben het net zo zwaar als ik soms. Dat moet even erkent worden. Ik heb moeite mensen hiermee op te vangen omdat het mij niks brengt. Egoïstisch he... Wil niet zeggen dat ik er helemaal niet voor ze ben, we praten veel. Op onze manier zijn we er voor elkaar.
Vaak heb ik gewoon geen zin in de zwaarmoedigheid van mensen.. Ik voel het zelf niet zo, ik kan me er simpelweg niet aan meten.
Vaak heb ik gewoon geen zin in de zwaarmoedigheid van mensen.. Ik voel het zelf niet zo, ik kan me er simpelweg niet aan meten.
De emoties maken me moe. Iedere dag is weer anders, een echte achtbaan. Het zijn ook vaak verschillende emoties, niet altijd de zelfde bui zeg maar. Net alsof er dingen verwerkt worden. Ik wacht rustig af waar het me naar toe leidt.
16 feb
Vandaag stond eindelijk de afspraak van de arts gepland. De persoon waar ik heen ben gegaan zit in kerkrade met zijn praktijk. Een vriendin van vroeger liep hem tegen het lijf en vroeg zijn kaartje en foldertje voor mij. Vorige week had ik mijn stoelgang al opgestuurd, vandaag hadden we daar de uitslagen van. De ziekenhuisdokters: Nee het is totaal niet belangrijk om na te gaan wat er in je lichaam gebeurt, geen bloed of poeptest.
Toen ik de uitslag zag was ik niet verrast, gelukkig was er nog geen darmkanker. Voor de dokters onder ons:
secretorisch IgA <277.5 moet zijn tussen de 510-2040, liefst 2040. Deze test verteld je iets over je immuunhuishouding, die begint in je darmen. Mijn waardes zijn zo laag dat het onmeetbaar was. Als dit niet goed is kan ik ook niet nooit genezen van kanker. We hadden ook de bacteriën getest, 4 van de 5 waren aan de ernstig lage kant. Ik ben zo gezond bezig met eten, maar van het juicen wilde mijn lichaam de laatste weken niks van weten. Ik zwol compleet op en had veel ongemak door het gezonde eten. Mijn lichaam kon het simpelweg niet verteren.
We hebben lang gesproken wat er allemaal moet gebeuren. Voor nu krijg ik geïoniseerd water mee die de verzuring van mijn lichaam moet tegen gaan en ga ik veel lijnzaadolie per dag nemen. Hier zit veel omega 3 in wat weer goed is voor de cel opbouw binnen in het lichaam.
Verder ben ik van plan de wietolie op te bouwen, sterker te maken zodat ik eraan wen. Samen met het blijven volhouden van het veganistisch dieet en supplementen links en rechts moet het goed komen. Vele mensen gingen mij al voor.. Ik kan dit ook :)
Ik ben erg benieuwd wat dit de komende weken gaat doen. Heel langzaam moet er verandering te merken zijn. Zoiezo al in het verteren van mijn eten en het juicen. Geen lichamelijke ongemakken meer en minder drang naar suiker.
De tumor groeit momenteel nog altijd, de lymfe klieren onder de armen zijn een klein stukje dikker. Nu wordt er tenminste aan het onbalans gewerkt, nu kan het lichaam ook zelf actie gaan ondernemen.
Als jullie iets kunnen missen, doneer dan een beetje :) Ik vind het vreselijk te moeten bedelen! maar zit gewoon een beetje vast met de onkosten, deze zijn voor mij ongekend hoog. Consult, onderzoek, supplementen. Komende week zit ik al gauw op 1000 euro. Met een klein beetje ben ik al geholpen.. Mijn dank is groot :)
https://www.doneeractie.nl/healing-naturally-from-cancer/-16267
secretorisch IgA <277.5 moet zijn tussen de 510-2040, liefst 2040. Deze test verteld je iets over je immuunhuishouding, die begint in je darmen. Mijn waardes zijn zo laag dat het onmeetbaar was. Als dit niet goed is kan ik ook niet nooit genezen van kanker. We hadden ook de bacteriën getest, 4 van de 5 waren aan de ernstig lage kant. Ik ben zo gezond bezig met eten, maar van het juicen wilde mijn lichaam de laatste weken niks van weten. Ik zwol compleet op en had veel ongemak door het gezonde eten. Mijn lichaam kon het simpelweg niet verteren.
We hebben lang gesproken wat er allemaal moet gebeuren. Voor nu krijg ik geïoniseerd water mee die de verzuring van mijn lichaam moet tegen gaan en ga ik veel lijnzaadolie per dag nemen. Hier zit veel omega 3 in wat weer goed is voor de cel opbouw binnen in het lichaam.
Verder ben ik van plan de wietolie op te bouwen, sterker te maken zodat ik eraan wen. Samen met het blijven volhouden van het veganistisch dieet en supplementen links en rechts moet het goed komen. Vele mensen gingen mij al voor.. Ik kan dit ook :)
Ik ben erg benieuwd wat dit de komende weken gaat doen. Heel langzaam moet er verandering te merken zijn. Zoiezo al in het verteren van mijn eten en het juicen. Geen lichamelijke ongemakken meer en minder drang naar suiker.
De tumor groeit momenteel nog altijd, de lymfe klieren onder de armen zijn een klein stukje dikker. Nu wordt er tenminste aan het onbalans gewerkt, nu kan het lichaam ook zelf actie gaan ondernemen.
Als jullie iets kunnen missen, doneer dan een beetje :) Ik vind het vreselijk te moeten bedelen! maar zit gewoon een beetje vast met de onkosten, deze zijn voor mij ongekend hoog. Consult, onderzoek, supplementen. Komende week zit ik al gauw op 1000 euro. Met een klein beetje ben ik al geholpen.. Mijn dank is groot :)
https://www.doneeractie.nl/healing-naturally-from-cancer/-16267
Reacties
Een reactie posten